พ่อแม่หลายคนอาจยังไม่รู้ว่าลูกเป็นเด็กสมาธิสั้น หรือรู้แล้วแต่ยังนิ่งนอนใจ คิดว่าอาการสมาธิสั้นไม่ได้เป็นโรคร้ายแรงอะไร ถ้าคุณคิดแบบนี้คุณกำลังคิดผิด เพราะหากปล่อยโรคสมาธิสั้นไว้นาน ในอนาคตลูกของคุณจะมีปัญหาได้

หากคุณกำลังสงสัยว่าบุตรหลานของคุณเเค่ซนตามวัยหรือเป็นโรคสมาธิสั้นสามารถสังเกตุได้ ดังนี้

วิธีสังเกตอาการของเด็กสมาธิสั้น

· ซน อยู่ไม่นิ่ง เด็กจะมีอาการซน ยุกยิก นั่งนิ่งไม่ค่อยได้ เคลื่อนไหวตลอดเวลา เล่นโลดโผน

· ขาดสมาธิ เด็กไม่สามารถจดจ่ออยู่กับการเรียน ไม่สามารถตั้งใจฟังครูสอนได้อย่างต่อเนื่อง มีอาการเหม่อลอย วอกแวกง่าย ทำงานไม่เสร็จ เบื่อง่าย ผลงานที่ออกมาไม่เรียบร้อย ซึ่งเป็นสาเหตุให้เด็กเรียนรู้ไม่เต็มศักยภาพ หลงลืมกิจวัตรที่ควรทำเป็นประจำ หรือทำของหายบ่อย

· ขาดการยับยั้งใจตนเอง หุนหันพลันแล่น ขาดการยั้งคิด ทำโดยไม่ไตร่ตรองถึงผลกระทบที่ตามมา อดทนรอคอยไม่ค่อยได้ ไม่สามารถควบคุมตนเองให้ทำในสิ่งที่ควรทำให้จนเสร็จ

สิ่งที่คุณควรปฏิบัตรเมื่อรู้ว่าบุตรหลานเป็ยสมาธิสั้น

1.เรียนรู้เกี่ยวกับการใช้สมาธิสั้นให้เป็นประโยชน์

ลองให้บุตรหลานได้ดูผลสำเร็จของคนต่างๆที่มีสมาธิสั้นเพียงเพราะพวกเขาเหล่านั้นใช้ประโยชน์จากมันเป็น สอนให้บุตรหลานรู้ว่าการมีสมาธิสั้นนั้นไม่ใช่เรื่องน่าอายหรือเรื่องผิดปกติและช่วยให้พวกเขามีความมั่นใจที่จะใช้ชีวิต

2.ทำหน้าที่ของตนเอง

มีผู้ปกครองจำนวนมากที่ค้นพบตัวเองว่าตนมีสมาธิสั้นหลังจากที่เด็กๆได้รับการวินิจฉัย แต่ไม่ได้หมายความว่าผู้ปกครองที่มีลูกสมาธิสั้นจะมีสมาธิสั้นทุกคน แต่การจดจำว่าคุณมีหน้าที่อะไรในตอนนี้จะช่วยให้บุตรหลานของคุณเสริมสร้างความผูกพันและกล้าที่จะเข้าหา อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงลูกของคุณแต่จงสนับสนุนในฐานะพ่อแม่ที่ควรให้ความคุ้มครองและดูแล

3.ยอมรับว่ามันคืออะไรและเดินทางไปร่วมกับมัน

เด็กที่มีสมาธิสั้นเขาจะมีความกังวลในตัวเองอยู่แล้ว ควรยอมรับและมองหาข้อดีของมัน การยอมรับในข้อบกพร่องแล้วหาข้อดีของมันเป็นสิ่งที่ดีเยี่ยมอย่างมากในด้านจิตใจของลูกเพราะเขาจะรู้สึกปลอดภัยและสบายใจที่พ่อแม่เข้าใจให้ความเมตตาและไม่กดดันเขา

ถ้าอยากให้โรคสมาธิสั้นของลูกดีขึ้น ลองส่งลูกมาเช้าคอร์สสมาธิสั้นที่สถาบัน BrainFit Studio เพราะมีหลักสูตรที่ออกแบบมาเพื่อเด็กสมาธิสั้นโดยเฉพาะ อาการสมาธิสั้นของลูกคุณจะดีขึ้นอย่างแน่นอน